Μεταφρασμένη Λογοτεχνία

Τα κείμενα που γράφει ένας συγγραφέας σαν τον Λουίς Σεπούλβεδα, είτε για ν' ασκήσει κριτική κατά της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, είτε για να στιγματίσει την τεράστια οικολογική καταστροφή που προκάλεσε το ναυάγιο ενός πετρελαιοφόρου στ' ανοιχτά της Γαλικίας, είτε για να αφηγηθεί αναμνήσεις του, είναι απολύτως συνυφασμένα με τον χαρακτηριστικό παθιασμένο τρόπο του να βλέπει τον κόσμο.

Μια γλαροπούλα πέφτει θύμα της θαλάσσιας ρύπανσης. Πριν ξεψυχήσει, εμπιστεύεται το αβγό της στον καλό γάτο Ζορμπά και του ζητά το λόγο του, ότι θα κλωσήσει το αβγό, δεν θα φάει το γλαρόπουλο, και θα του μάθει να πετά.

Το σαλιγκάρι που ακούει στο πρωτότυπο όνομα "Αντάρτης" είναι ένας ανήσυχος και επίμονος χαρακτήρας που ενοχλεί την ομάδα του με τις ερωτήσεις του, και γι' αυτό εκδιώκεται από το λιβάδι.

Ένα μυθιστόρημα γραμμένο σαν παραμύθι, που μιλά κατευθείαν στην καρδιά όσων αποζητούν ένα βαθύτερο νόημα στη ζωή τους.

Εάν στον "Ιππότη με τη σκουριασμένη πανοπλία" (το παγκόσμιο μπεστ σέλερ του), ο Ρ. Φίσερ προσπάθησε να μας δείξει τον τρόπο για να απελευθερωθούμε από την καταπιεστική πανοπλία που φοράμε όλοι για προστασία, στην "Επιστροφή του ιππότη", μας παροτρύνει να αντιμετωπίσουμε την πιο σύνθετη απ' όλες τις προκλήσεις: τη συνύπαρξή μας με την/τον σύντροφό μας μέσα στη ρευστή σχέση του ζευγαριού.

Λένε πως στα νερά του Ειρηνικού, στην ακτή της Χιλής απέναντι απ' τη Νήσο Μότσα, στις 20 Νοεμβρίου 1820, ένας μεγάλος λευκός φυσητήρας επιτέθηκε και βύθισε το φαλαινοθηρικό Essex που είχε αποπλεύσει από το λιμάνι του Ναντάκετ, στον βόρειο Ατλαντικό, δεκαπέντε μήνες πριν απ' το ναυάγιο.