Στη Λέα αρέσει το μπαλέτο, αλλά δεν της αρέσει και τόσο να μιλάει. Στον παιδικό σταθμό δεν λέει σε κανένα παιδάκι «Καλημέρα!» κι όταν φεύγει από τη σχολή μπαλέτου δεν χαιρετάει ούτε τις δασκάλες της. Μέχρι τη στιγμή που ένα μεγάλο, φωτεινό, χαρούμενο χαμόγελο σκάει στο πρόσωπό της και της δείχνει έναν τρόπο να κάνει φίλους!
Ένα βράδυ ο Σέλτον κρυφάκουσε τους γονείς του να λένε πως θα χωρίσουν. Από τότε η συμπεριφορά του άλλαξε. Ευτυχώς, αποφάσισε να μιλήσει στον Σάμι, τον πιο καλό του φίλο. Ο Σάμι τον βοήθησε να δει τη θετική πλευρά της νέας του ζωής. Μέσα από την κουβέντα τους, ο Σέλτον, κατάφερε να εκφράσει όλα τα συναισθήματα που έκρυβε μέσα του και να νιώσει καλύτερα.
Στο πυκνό και καταπράσινο Δάσος της Φοβέρας, οι Ασβοί δεν έπαιζαν με τα άλλα ζώα, ο Ελέφαντας κατάβρεχε όποιον περνούσε από μπροστά του και η Μαϊμού πετούσε μπανανόφλουδες στους περαστικούς.
Τι έγινε λίγο πριν ο κυνηγός πυροβολήσει τον λύκο για να σώσει το κορίτσι με τα κόκκινα ρούχα και τη γιαγιά της; Και μετά; Τελικά πυροβόλησε; Αν όχι, πώς θα μπορούσαν –ή ίσως θα ’πρεπε– να εξελιχθούν τα πράγματα στην ιστορία τού –όπως νομίζουμε– γνωστού παραμυθιού; Και μετά τι; Απλά, δεν υπάρχει τίποτα κακό χωρίς να ξεπηδήσει μετά κάτι καλό. Ή όπως λέγανε παλιά οι σοφοί: Ουδέν κακόν αμιγές καλού.
«Η άνοιξη έρχεται με δώρα φορτωμένη. Εμείς τι θα της χαρίσουμε;» λέει το χελιδόνι. «Ας μαζευτούμε όλοι μαζί, και μια ιδέα λαμπρή θα γεννηθεί!» λέει η πασχαλίτσα. Δώρο για την άνοιξη; Μα τι; Τι θα σκεφτούν τα πλάσματα του δάσους για να της κάνουν έκπληξη; Ένα παραμύθι αφιερωμένο στην άνοιξη που φωλιάζει στις καρδιές μας! Μέρος των εσόδων θα διατεθεί για τους σκοπούς της ANIMA.