Φώναξέ το στα βουνά

Το Φώναξέ το στα βουνά είναι το πρώτο και για πολλούς από τα πλέον σημαντικά έργα του Τζέιμς Μπόλντουιν. Βασισμένο σε αυτοβιογραφικά στοιχεία, το βιβλίο αφηγείται την ιστορία ενηλικίωσης ενός δεκατετράχρονου αγοριού στο Χάρλεμ της δεκαετίας του 1930, το οποίο βρίσκει καταφύγιο απέναντι στις αντιξοότητες της καθημερινότητας σε μια φτωχική εκκλησία της Πεντηκοστής, όπου αρχίζει να κηρύττει ύστερα από μια αποκαλυπτική θρησκευτική εμπειρία.
Η μεγάλη δύναμη και η διαχρονική απήχηση του βιβλίου οφείλονται στον αυθορμητισμό, την ειλικρίνεια και τη συναισθηματική φόρτιση με την οποία παρουσιάζει ο συγγραφέας την απόγνωση που συνυφαινόταν με τη ζωή των μαύρων στον απόηχο ακόμη της δουλείας, την καταφυγή στη θρησκεία με έναν τρόπο σωματικό και ταυτόχρονα μεταφυσικό, καθώς και την πεποίθηση ότι θα αποδοθεί δικαιοσύνη, έστω και στην άλλη ζωή.