Το κλασικό αριστούργημα του Ιούλιου Βερν, ενός από τους πρώτους συγγραφείς μυθιστορημάτων επιστημονικής φαντασίας, έχει αγαπηθεί από πολλές γενιές αναγνωστών, αφού μέσα από τις σελίδες του μεταφέρει τα μηνύματα της ελευθερίας, της αστείρευτης εξερευνητικής και ταξιδιάρικης διάθεσης, αλλά και τις αξίες της επιμονής και υπομονής.
Αγαπητέ αναγνώστη, αν διάλεξες αυτό το βιβλίο µε την ελπίδα ότι θα διαβάσεις κάτι απλό κι ευχάριστο, φοβάµαι ότι έκανες µεγάλο λάθος. Στην αρχή, όσο τα αδέλφια Μποντλέρ περνούν τον χρόνο τους παρέα µε ενδιαφέροντα ερπετά κι έναν ελαφρόµυαλο θείο, η ιστορία µπορεί να φαίνεται ευχάριστη. Όµως µην ξεγελαστείς. Αν έχεις ήδη ακούσει κάτι για τα άτυχα αδέλφια Μποντλέρ, µάλλον ξέρεις ότι ακόµα και τα πιο ευχάριστα γεγονότα µπορούν να έχουν τραγική κατάληξη. Πράγµατι, στις σελίδες του βιβλίου που κρατάς αυτή τη στιγµή στα χέρια σου, τα τρία αδέλφια βρίσκονται αντιµέτωπα µ’ ένα τροχαίο δυστύχηµα, µια απαίσια µυρωδιά, ένα θανατηφόρο ερπετό, ένα µεγάλο µαχαίρι, µια µεγάλη µπρούτζινη λάµπα ανάγνωσης και την επανεµφάνιση ενός προσώπου που ήλπιζαν να µη δουν ποτέ ξανά. Από την πλευρά µου οφείλω να καταγράψω αυτά τα τραγικά γεγονότα, εσύ όµως είσαι απόλυτα ελεύθερος να βάλεις ξανά το βιβλίο στο ράφι και να ψάξεις για κάτι πιο ανάλαφρο. Με βαθιά εκτίµηση, Λέµονι Σνίκετ
Αγαπητέ αναγνώστη, αν δεν έχεις ακούσει ποτέ για τα ορφανά Μποντλέρ, πριν διαβάσεις έστω και µία πρόταση, θα πρέπει να µάθεις το εξής: η Βάιολετ, ο Κλάους και η Σάνι είναι ευγενικά κι έξυπνα παιδιά, όµως, λυπάµαι ειλικρινά που το λέω αυτό, η ζωή τους είναι γεµάτη βάσανα και ατυχίες. Οι περιπέτειες αυτών των τριών παιδιών είναι οικτρές και θλιβερές – ίσως µάλιστα αυτή που περιγράφεται σ’ αυτό το βιβλίο να είναι η χειρότερη απ’ όλες. Αν δεν έχεις αρκετά γερό στοµάχι για µια ιστορία που περιλαµβάνει έναν τυφώνα, µια εφεύρεση για σινιάλο, πεινασµένες βδέλλες, κρύα αγγουρόσουπα, ένα κάθαρµα και µια κούκλα που τη λένε Όµορφη Πένι, τότε καλύτερα να µη διαβάσεις το βιβλίο. Εγώ, από τη δική µου πλευρά, θα συνεχίσω να καταγράφω τις τραγικές περιπέτειες αυτών των παιδιών. Όσο για σένα, θα πρέπει ν’ αποφασίσεις αν αντέχεις να τις διαβάσεις. Με βαθιά εκτίμηση, Λέμονι Σνίκετ
Αγαπητέ αναγνώστη, για το δικό σου καλό, ελπίζω να µην επέλεξες να διαβάσεις αυτό το βιβλίο επειδή θέλεις να ζήσεις µια ευχάριστη εµπειρία. Στην περίπτωση αυτή σε συµβουλεύω να το παρατήσεις αµέσως, γιατί απ’ όλα τα βιβλία που περιγράφουν τις άθλιες ζωές των ορφανών Μποντλέρ Το εργοστάσιο της συµφοράς ενδέχεται να είναι το τραγικότερο. Η µοίρα της Βάιολετ, του Κλάους και της Σάνι Μποντλέρ τούς οδηγεί στην Πόλτριβιλ για να δουλέψουν σ’ ένα εργοστάσιο ξυλείας. Εκεί, πίσω από κάθε κούτσουρο, παραµονεύουν η καταστροφή και η δυστυχία. Είµαι στη δυσάρεστη θέση να σε πληροφορήσω ότι οι σελίδες αυτού του βιβλίου περιέχουν πολλά και τροµαχτικά πράγµατα, όπως ένα γιγάντιο πριόνι, ένα απαίσιο βραστό, έναν άντρα µ’ ένα σύννεφο καπνού στο σηµείο όπου έπρεπε να βρίσκεται το πρόσωπό του, µια υπνωτίστρια, ένα τροµερό ατύχηµα που καταλήγει σε τραυµατισµό και πολλά κουπόνια. Έχω υποσχεθεί να καταγράψω ολόκληρη την ιστορία αυτών των τριών δύστυχων παιδιών, εσύ όµως δεν έχεις υποσχεθεί τίποτα. Εποµένως, αν προτιµάς ιστορίες που να σου ζεσταίνουν την καρδιά, µη διστάσεις να διαλέξεις κάποιο άλλο βιβλίο. Με όλο τον σεβασµό µου, Λέµονι Σνίκετ