Η ζωή που μένει

"Ταχυδακτυλουργοί, Αμβρόσιε, αυτό είμαστε μονάχα" του επαναλάμβανε ασταμάτητα. "Τίποτε περισσότερο από ταχυδακτυλουργοί, που πρέπει να κάνουν τον κόσμο να πιστέψει πως όλα παγώνουν από τη στιγμή που χτυπάει ο θάνατος. Μπούρδες. Η ζωή δε σταματάει με τον θάνατο, το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει".
Η Μανέλ είναι οικιακή βοηθός, ασχολείται με τους ζωντανούς, ο Αμβρόσιος είναι ταριχευτής, ωραιοποιεί τον θάνατο. Ο γερο-Σαμουήλ, ζωντανός που προετοιμάζει τον θάνατό του, είναι ο άνθρωπος-κλειδί στη γνωριμία τους, μετά από μια σειρά απίστευτων τυχαίων συμβάντων. Μαζί ξεκινούν ένα εξωφρενικό road trip με νεκροφόρα, σε αναζήτηση μιας αμφίβολης ανατροπής που θα μπορούσε να αποτρέψει τη μοιραία κατάληξη που έχει εξαγγελθεί. Οι παρέες των ηλικιωμένων, τα γηροκομεία, η αναπόφευκτη κατάρρευση των σωμάτων, ο θάνατος, το νεκροτομείο... Ο συγγραφέας του Αφηγητή του πρωινού τρένου συνθέτει εδώ, με υλικό κάποια από τα πιο δύσκολα στάδια της ζωής μας, έναν αισιόδοξο και απίστευτα αναζωογονητικό σύγχρονο μύθο, έναν ύμνο στον άνθρωπο, κατ' εικόνα του ήρωά του, του Αμβρόσιου, του ταριχευτή που αγαπά αληθινά τους ζωντανούς. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)