Σταθερή δουλειά, μονοκατοικία σε προάστιο των Αθηνών, ελεύθερο χρόνο. Τα έχει όλα. Αν είναι έτσι, τότε γιατί έχει πάρει τους δρόμους σαν χαμένος και πού εξαφανίστηκε η γυναίκα του από το βράδυ;
Η Λελή Πρωίμου με έναν λόγο διακριτικά μουσικό -άλλοτε λυρικό- που συνθέτει ένα απόσταγμα ζωής σε μια διδακτική της καθημερινότητας ανάγει ιδιωτικές στιγμές γυναικείας αισθαντικότητας σε συμπαντικές διευθετήσεις ελευθερίας.
Η αυτοκτονία του Ιωάννη Συκουτρή τον Σεπτέμβριο του 1937 συγκλόνισε την πνευματική Ελλάδα του μεσοπολέμου. Έκτοτε δημιουργήθηκε ένας αστικός μύθος που την εξηγεί με την απόρριψή του από το πανεπιστήμιο, ή την εικαζόμενη ομοφυλοφιλία του η οποία του αποδόθηκε μετά την έκδοση του Συμποσίου του Πλάτωνα. Ο μύθος αυτός είναι ακόμα και σήμερα ζωντανός.
Μια πλεκτάνη που ξετυλίγει ένα κουβάρι από αλυσιδωτές αντιδράσεις το οποίο φτάνει ίσαµε τα Δεκεµβριανά και από κει πίσω πάλι στη δεκαετία του ’50, στην εποχή της Χούντας και στη σύγχρονη Ελλάδα.
Ένα μυθιστόρημα, μία κατασκευή δηλαδή με υλικά της φαντασίας, που αναζητεί την αλήθεια: μπορούμε να εμπιστευτούμε το παρελθόν αποκλειστικά στη δική μας μνήμη ή μήπως χρειαζόμαστε και την εκδοχή των φίλων, όσο επώδυνη κι αν είναι αυτή;