Ο κύριος Γενναίος δεν ήταν τόσο δυνατός όσο ο κύριος Δυνατός. Δεν ήταν τόσο ψηλός όσο ο κύριος Ψηλός. Αυτό όμως δεν τον εμπόδιζε να είναι γενναίος. Θα καταλάβετε παρακάτω τι εννοώ... Τέλος πάντων, την προηγούμενη Τρίτη, η κυρία Αυταρχική κάλεσε τον κύριο Γενναίο για τσάι. "Φρόντισε να μην αργήσεις!", του είπε στο τηλέφωνο.
Ήταν μια τέλεια ηλιόλουστη μέρα του καλοκαιριού. Και αυτήν την τέλεια μέρα, ο κύριος Τέλειος έδειχνε ακόμα πιο τέλειος. Δείτε κι εσείς... Ούτε μία τρίχα δεν ξεφεύγει από τα μαλλιά του.
Ο κύριος Ψηλός ήταν πολύ πολύ ψηλός! Ήταν το ψηλότερο άτομο που έχετε ποτέ συναντήσει... Ή, για την ακρίβεια, ήταν το ψηλότερο άτομο που... δεν έχετε ποτέ συναντήσει, γιατί σίγουρα δεν έχετε δει ποτέ κάποιον με τόσο ψηλά πόδια όσο του κυρίου Ψηλού. Αλήθεια, έχετε δει;
Αυτός είναι ο κύριος Χαρούμενος. Όλοι τον γνωρίζετε, έτσι δεν είναι; Τον φωνάζουν κύριο Χαρούμενο γιατί είναι πραγματικά χαρούμενος! Και τώρα, θα σας πω μια ιστορία που δεν είναι για τον κύριο Χαρούμενο αλλά για κάποιον που συνάντησε πριν από λίγο καιρό.
Η κυρία Αδέξια ήταν γνωστή, στη Χώρα των Μικρών Κυρίων, για τις ζημιές που έκανε. Πριν από λίγες μέρες ήθελε να φτιάξει ομελέτα, τα αβγά, όμως, προσγειώθηκαν στο πάτωμα! Ουπς!